TÜRKMEN TAPDİ MATALLARİ

Gazık üstünde gar durmaz (Yumurta)
Bir derede bövri alaca guş yatir (Göz).
Gel diysem gelenyok, gelme diysem gelyer (Dodak)
İl yatar, İleman ağa yatmaz (Kündük)
Bir küyzede iki suw, her haysi bir tagamdır (Yumurta).
Pestecik tamdan gar yağyer (Un elek)
Agaç kümmez, ağzi yok (Hoz)
Gışda erir, yazda donar (Şor yer)
Hum hum eder hum eder, Arap edikli gezer, tılla tüydükli gezer (Ari)
Ağrami aşşıkça, kölegesi köşekçe (Yalık)
İki agaçdan kümeli, başi altmış cıgali (Yün daraği)
Yer astında yağlı çiybık (Yılan)
iki uç, iki halka, Ortasynda miyhi bar (Gayçi)
Bir guş tutdum cani yok, başıni kesdim gani yok, cüycesinin sani yok (gavun)
Suda süleyman, Bağda balayman, Çölde tezekçi (Balık, Ari, Tomazakga)

NAKILLAR
1. Bal süyci, baldan bala süyci.
2. Mihman ataňdan uli.
3. Yagşi söz yılani hininden çıkarır.
4. Bugday nanıň bolmasa, bugday sözün yokmıdi?
5. Balığıň diriligi suw bilen.
6. Odi özüne bas, öçmese keseke.