"BABAN BU LOKANTAYA HEP UĞRARDI"

 Babam rahmetlik hayatta iken Tokat’a gittim. Yanıma Konya Selçuk Üniversitesinde okuyan oğlumu da beraberimde götürdüm.

Ankara-Tokat yolunu Yozgat üzerinden yeni yol yapıldığı için bu istikameti kullanıyoruz. Normalde eskiden hep Çorum-Amasya ve oradan Tokat yolculuğu yapardık.

Babam ile Ankara’ya giderken ve gelirken bu yolları az kullanmadık. Şimdi anlatacağım yanımda oğluma dedesinden biraz sohbet ettik. Çorum üzerinden gittiğimizi ve Amasya üzerinden ve bu yolu çok kullandığımızı anlattım.

Oğlum Abdulkerim’e dedesinin nasıl etçil olduğunu anlatmama gerek yok. O zaten çok iyi biliyordu. Bende hadi bakalım yolumuzu birez uzatacağım amma dedenin nasıl et yediğini bir gör diye Çorum üzerinden gittim.

Çorum Sungurlu yolu üzerinde güzel bir et lokantası var. Babam buraya uğramadan hiç geçmezdi. Bende o lokantayı bulduk ve uğradık. Babamın her zaman oturduğu bir yer vardı oraya geçtim oturdum. Benim o zaman biraz köse sakalımda vardı.

Garson geldi sipariş aldı, bizde iki kilo pirzola siparişi verdik. Sonra biraz zaman geçmeden yaşlı amca bana yönelerek geldi.

-Yavrum sana bir şey soracağım diye yanıma oturdu.      

-Buyrun dedim.

-“Oğlum buraya bir şişman beyefendi gelirdi. Aynı senin gibi köse sakalı vardı. Şişman böyle bayağı göbekli biriydi.”dedi.

Ben hemen hatırladım, adamcağaz babamı soruyordu. Çünki devamlı müşderisi, ne yediğini ni içtiğini ve hatta ne sipariş vereceğini çok iyi biliyordu.

-Evet ben o beyefendinin oğlu oluyorum. Siz beni tanımadınız ben sizi birazcık hatırlıyorum” dedi.

-Bak oğlu o adamın oğluysan buraya çok gelmen gerekiyor. Baban bu lokantaya çok uğrardı, nerede kendisi hayatta mı”diye sordu.

Bende hayatta olduğunu ancak, yol güzergahımızın değiştiğini, Yozgat üzerinden gidersek yaklaşık 150 kilometre değiştiğini anlattım.

Adamcağaz “babana çok selam söyle. O hep buradan et yerdi. Sizlerde buradan geçerseniz mutlaka buraya uğrayın, emi oğlum dedi ve masadan kalktı.

Garsona seslenerek

-“Oğlum bu masaya iyi bakın”dedi ve kendi masasına geçti.

Babama bu alayı anlattım. Çok sevindi bir gün uğrayalım demişti. Nasip olmadı, babam Allahın rahmetine kavuştu. 

Babacım seni rahmetle anıyorum. Nerede oturur sohbet edersen kendini hep sevdir dost edinirsin. Seni sevenler her zaman iyi bir insan olduğunu, en çok et sevdiğini bilirler.

(H.Muhammet Osman Mahdum)