KERVAN YOLCUSU

Men bir gönlü kırık kervan yolcusu.

Menzilim İlah’dır hedefim gızıl alma,

Niyetim paktır sen yolda goma,

Pusulamı doğru tut, Ya kadir Mevla,

Ben bir gönlü kırık kervan yolcusu.

 

Yola koyulduk pak niyet bilen.

Kervanbaşımız atamdı, hem inem.

Ha doğru ha yanlış, bunda ben bilmem.

Ben bir kırık kervan yolcusu.

 

Issız vahanın içinde kaldık.

Kimimiz susuz, kimimiz nansız.

Kervan başımız gomadı yolsuz.

Men bir gönlü kırık kervan yolcusu.

 

Pusula kalmadı işlemez oldu.

Her birimiz ıssız meydanda kaldık.

Kimi doğru kimi yanlış na belli.

Men bir gönlü kırık kervan yolcusu.

 

Yolunu şaşırdı evlatlarınız.

Doğruyu yanlışı bilmez oldular.

Kimisi ayal ıyzında, kimisi mama,

Halımız aylandır, kör hem ama oldular.

 

Yok mu bize yol gösteren ak sakal.

Kette, kiçi, hormat edep yolunda.

İl önünde, oba saçak yolunda.

Men bir gönlü kırık kervan yolcusu. 

(M.Osman Mahdum)

31.05.2022